başında şapkası gönlü yaraydı
cebi, gözü bol şalvarı karaydı
içine bir girsen koca saraydı
mazlumun yanında dururdu babam

gözleri nemlenir bir tütün sarar
savurur dumanı içini yakar
ansızım bir garip rüyaya dalar
rüyalar içinde uyurdu babam

geçmişte ne varsa serer harmana
sarılır dertler içinde dermana
sonra ellerini açar semaya
bir duayla huzur bulurdu babam

ayakta dursa ağrırdı dizleri
belli ki yormuş geçmişin izleri
fazla konuşsa titrerdi sözleri
aşılmaz dağların kurt’uydu babam

bir dokunsan ah içinde ah çıkar
kim olsa dayanamaz buna bıkar
neler yaşamış ki yüz yıllık çınar
ana vatanın bir yurduydu babam

görmüş geçirmiş geçsede asır
çalışmış didinmiş elleri nasır
yüreği yufkadır dostuna bir sır
geçilmez kalenin suruydu babam

o nasıl diye soracaksan eğer
eş dost hiç farketmez herkes sever
hep kendi halinde yaşayıp gider
böyle yaşamaktan mutluydu babam