25
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1592
Okunma
Bazen kar yağar avuçlarıma bazen yağmur
Herkesin fazlasıyım nede olsa
Ülkemi sevdiğim kadar senide sevdim
Bir yarayı kanatırcasına açılıp durdun
Bütün yapraklarda yolcu telaşı vardı
Adını bilmediğim bir çiçektin
Bir kayanın sessizliğinde pat diye açtın
Çocuklar açlığı unutacak kadar açtı
Su zehir tadında ekmek çalmak utançtı
Ve sen gecenin dudakları arasındasın
Göz kapakların yarıya kadar açık
Saçların omuzlarında ve karanlıktasın
Beni öldüren zehiri yaralarıma sürdün
Nede olsa ben hep ölüme hazırdım
Annemin göğsüme diktiği kader kadar anlamsızım
Rengime ve sesime göre kefen bulmalıyım
Hatırlanmak artık canımı incitiyor
Arkadaşlarım su istiyor gözlerimin denizinden
Biliyorum ölüm sıcaktır ruh çevik
Haklı savaşlardan çıktım ruhum canlı
Bak geldim karşılaşan iki nehir gibiyiz
Aynı yüzle sürüklenip giden
Çocuk yüzlü bir ülkeden geliyorum
Bir bıçak kadar sessiz düşünceliyim
Bir dağ ikiye ayrılmış gibi yaralı
Kabuklarımın altından tenime gir
Ülkemi sevdiğim kadar senide sevdim
İREM AYDEMİR