Uzayıp giden hamam yolundayım
Kırmızı kiremit boyalı katlı saçaklı evlerin bacalarından
Biteviye siyah duman tüterken
Çocukluğumun geçtiği modern
Bazen uzun paçalı, bazen de kot pantolon ayağımda
Bir yolcu geçti 4 asırlı çınarlı yoldan şimdi
Tertemiz huylu esmer yağız delikanlı
Şehrin gülümseyen tavrı her zaman da pek anlamlı...
Ve bir gün olmayacak duaya amin etmedim
Şehrim çok değişti bir avrupa şehri olmaya aday
Hala içinde birikmiş olan yangınları göğsüme vurur
Tekrar büyüdüğüm şehre durup
Eh şöyle bir baktım bir daha baktım...

Şehrin merkezine öyle bir giriş yaptı uzunca tramway
Her taraf karışmış ne olduğunu anlamadan
İnsanlar şaşırmış iner, biner durur...

Gölgesinde günü misafir eden insanlar
Hep görürsün hamam yolunda oturmuş kanepede
Oturmaya para yok çay servisi ikramlar pek dolu...

Banklarda yorgun güzel insanlar görürsün
Sonra bir sigara daha diye, birbirine ömür dileyen
Keşkeleriyle avunmuş kadınları görürsün
İyiki gelmişiz diye, söyleşen gençleri, imrenerek
Bir tarafta keman klarnet sesi
Bir cümbüş ağırlığı vardır dinlendiren müzikleriyle
Yaşlarıyla yalnızlıklarını içine gömmüş bu insanlar
Yeni bir dost arayan kasketli amcam, iki lafın belini kıracak
Çizgili gömleği, elinde tesbih ezanı gözleyen
Acı kahve telvesinde umudu kovalayan tutkular...

Geldi demli çaylar haydiii sesiyle
Ortalığı karıştıran bir ses ta uzak kırathaneden
İyisimi sen şurada soluklan artık bakalım
Tütün bakışlı gözleri yandan puslu
Yak tabakadan bir cigara daha neler göreceksin
Gülüşlerinde gizli aşıklar vardır gezintilerinde
Su boyu yeşilinde öğrenciler hepsi umut dolu şafaklarda
Okullu geleceğinden...

Acıktım diyen bayılır çiğ böreğin kokusuna yolcular
Hamamların yolunda insanların neşeli sesi
İstasyon dar boğazında nargile nefesi dağılır
Köşeyi döner müziğin enfesi, kızılcıklı yolundan
Bir durak ötede ayrılık caddesi vardır...

Aşıkların dönüş yolu kızılcıklı hızlı tren caba
Şimdi dönüş gecesi
Bir cam kenarı istersin biletinden
Camın buğusu değsin yanaklarına
Koşarak gidersin yakınlarına
Artık not düşmelisin akıl usunun bir kenarına
Belki anlatacakların vardır yakınlarına
İnsanlar kaybolmuş yeni bir günde düşleriyle
Güneş doğmamıştır henüz, salınan ıhlamur ağaçları akıllarda kalır
Tertemiz kır çiçekleriyle hamam yolu dop dolu
Kar düşmüş hayali kirpiklerine...

Silinmez anıların
Son koltuğuna kadar gezinir gözler hızlı trenin sıcaklığında
Az sonra inecek veda edeceksin şehrime
Hüzün çökmüştür şehrin derinliğine
Yalnızlık dileme kendi kendine
Bir başka aşk ve masal şehri
Bünyesinde barındırdığı güzeliikleriyle
Dile ne dilersen dile, avucunda gizlediğin kadarıyla
Hala gençliğimi anar dururum
Bir yolcu geçti çınarlı yoldan şimdi...

Behçet Bük 24.6.2015/Eskişehir