Bulutların üzerinde bir ev kur bana pia
Hayatımdaki iyi işaretler kayıp gidiyor birer birer
Ve bedenim bikaç metrelik bir beze sığıyor artık

Beni sevdiğini söylediğin gün bedenimi yatırıyorlar musalla taşına
Üç kere fısıldıyor tanrı kulaklarıma
Alkışlanıyorum pia
Ama insanların omuzlarında
Ve inanıyorum şimdi ölümün aciz sıcaklığına
Gördün mü dualar bir işe yaramıyor artık
Ne bedenim hayat buluyor
Ne de gözlerin gözlerime dokunuyor

Kalbim ,
Pili bitmiş bir saat gibi durduğunda sızlıyor ellerin pia
Ve sen unuttuğum hangi şarkının içinde saklıyorsun kendini

Bu korku nereden sarıldı yüreğimin derinliklerine
Söylesene
Hayat neresinden vurdu en hakiki düşlerimi
Hangi tanrının günahı bu ,
Kaçıncı yüzyıldan kalma bir işkence
Boyun eğdirdi acılar
Ağladım ,
Yıkıldı ruhum karanlıklarına

Ben avuçlarımı yakarak öğrendim bütün sancıları
Ve bir ben bilirim pia
Iyileştirir parmakların bütün yaralarımı

Ömrüm tanrının canıma mıhladığı çivileri sökmekle geçti
Şimdi hangi şiir yanıt verebilir kırılmış nefsime

Sana söyleyemediğim sözcüklerin tarihini düşürüyorum
Ömrümün uzağına ertelediğin seneleri işliyorum ahir defterime

Aşkın gıybetini yapıyor tanrılar
Ismimi düşürüyorlar dudaklarından
Ucuz bir ölüm oluyor benimkisi
Dolanıyor dünyanın ayaklarına
Saati tespit edilemeyen bir intihar teşebbüsü bu

Yıldızlar ışığını yitiriyor
Tanrının avuçlarında can çekişiyor yüreğim
Mektuplar bırakıyorum ardımda ,
Sonu gelmeyen şiirler .

Adını bir kez daha yazıyor ellerim
Hoşçakal pia
Son defa  öpüyorum avuçlarından