-1

Sana Roza diyemem darılır manzumeler
Efsunlu Mona Roza yakar dizelerimi
Demir almadan önce hicran diye sendeler
Limanımdan kentine yola çıkan her gemi

Adın Eliftir senin ,yani yaz neşidesi
Kışta açan kardelen, yahut çuha çiçeği
Toprağında uyurken güzel günler fidesi
Unutma yaprağına emanet o gerçeği

-2

Issız bu güz hüznünü sen de sezdin mi Elif
Somasında soldun mu güvensiz madenlerin
Gül damla bahçelerde sen de gezdin mi Elif
Ardından ağladın mı zamansız gidenlerin ?

Antilop gözlerinle sen derde alışıksın
Nazarındaki girdap yutsun koridorları
Bilirim güneşlerin kıskandığı ışıksın
Lacivert şualarla besle anaforları

Sorgu odalarında soğrulurken fısıltın
Baremsiz puanlarla kaydedilmeli günler
En karanlık gecede saklanmazken ışıltın
Sinende inşirahtır tahakkümler, sürgünler

-3

"Dilin kurusun"derim seni incitenlere
Bilerek isteyerek bu natuvan mevsimde
Zerkedilen korkudur enjektörden tenlere
Bu ürküten ahvalin sorumluluğu kimde

Aşikar öznesisin post modern ağıtların
Sırla sırmanlanmışsın su değmez zülüfüne
Sana şiir yazmak mı ? İnfazı kağıtların
Kalemin inkiyadı acz ile Elifine..


Farzımuhal 2017