Bu gece defterimi sil  baştan yazıyor tanrı pia
Günahlarını ekliyor canıma
Seni toprağın altına alıyor
Beni sensizliğin acımasız sancısıyla yeryüzünün kuytusunda saklıyor .



Beynime morfin aşılıyor
Uyuşuyor tüm uzuvlarım
Parmakların dudaklarıma dokunmuyor artık
Ateş yakmıyor ama kora dönüştürüyor yokluğunda



Titriyor ellerim pia
Ayaklarım beni sana getirmiyor
Sürükleniyorum
Toprağın üstünde siliniyor suretim


Bilirsin dilba tanrı iyilikten korktuğu için acıyı sundu insanlığa
Güneşi ateşten yarattı
Ay’ı uzaklara savurdu
Ve yıldızları gökyüzünde unuttu


Korkma pia
Birbirimizden kaçacak yerimiz kalmadı artık
Sabaha söyleyecek sözümüz yok
Tanrı alıkoydu gitmelerimizi
Öpüşlerim ağzını kapatmayacak bir daha
Sesinde ağarmayacak yüreğim
Sustum
ve
sustun


Tanrı savurdu bizi pia
Seni toprak altına
Beni yeryüzünün kuytu çıkmazlarına