Ey...
Gülizar
Ne naz için heba ol

Ne de
güz gibi
olmasın içinde
yaşattığın ve fakat
yansıtmadığın kor

Durma,
vehme kapılma,
aklın felahın içindir sor

İnsan bilgi,
tecrübe, hikmet ve
irfan ile liyakat kazanır
kim olursan ol

Ne
miras yedi ol,
ne acılardan tutunarak
karanlığın dehlizlerinde kaybol

İnsan
en mütekamil yetilerle
yaratılmış olan müstesna bir kul,

gayreti,
öğrenme azmi,
asabiyetten uzak edebi,
sabrı felahı içindir bilmiş ol

Ne kadar
cemali ve dahi edası
güzel olursan ol,
istersen nefsani açlığa
davetiye çıkartan heva, arzu ol,

insanlaşmadıkca
her tercihin felaketine
açılan kapıdır sakın unutma
ve avunma yok başka yol

Artık...
Yollarda
Yürümekten korkuyorum
Dikkatsiz ve hassasiyetten uzak
insanları gördükçe üzülüyorum

Garip ve
anlaşılmaz bir hırs
ve asabiyet var, neden
böyle davranırlar sükut ediyorum

Şehrin en
nadide mekanlarında
akşama kadar eğlenen,
kahkaha atmaktan çekinmeyen,

an için
yaşayacaksın diyen insanları
nasıl dost edinirim demek sualine
karşı çaresiz boynumu büküyorum

Garbın
medeniyetiyle övünen ve
öykünen bu ve benzeri ezber bozanları
insanların kendi milletini adabını,
muaşeretini bilmemesini garipsiyorum

Mustafa Cilasun