kalp bu
lazım olabilir başka bir kalbe..


bu yüzden periyodik bakımını yaptıracak bir servis bulmalı
aşka olan inancını yitirmiş başka bir kadın kalbinde


göğsünün kafesinde tıkışıp kaldığımız zamanlardı
kafesin demir parmaklıklarına onlarca kadın yüzü
ve her yüzde birer çift gözün ucu değerken üstümüze
saklambaç oynardık
sanki birbirimizden başka birini bulma olasılığı varmışçasına


tek seni sevdikçe
haksızlık etmenin vicdansal azabını çekiyordum
sevgimsiz bıraktığım kalplere


aşk tohum gibidir
sevilmeye müsait her kalpte açabilir
ki açtı


bak burası mühim
iyi dinle;


tohum uyuyan bir canlıdır aslında
ekilmediği sürece uzun zaman saklanabilir
ama ekildikten sonra güneş yüzü arar
ikilimini arar
yağmur düşsün ister
koklansın ister
bakılsın ister
tohumlanıp
dökülmek ister toprağına..


ben,
gözlerinin elleriyle kalbine serpilen tohumdum
açtığımda adımı aşk koydun


öptün
kokladın
ellerinle sevip
şarkılar söyledin
konuşup dertleştin kimi zaman
haliyle şımardım
ki sen bunu da sevdin
ama gittin kalbinin pencere kenarındaki saksıya koydun
çünkü kadındın
ve her kadın gibi çiçeklerinin güzelliği sergilensin isteyip
o bilindik can alıcı hatayı yaptın


hal böyle olunca da
yetiştirdiğin o güzelliği
el emeğin göz nurunu gören her göz
göz değip göze getirdi
el değip iz bıraktı
kokumu çekip işledi içine
kendinle gurur duydun
mutlu olmana en güzel sebep olan çiçeği tekrar içine aldığında
başka gözler
başka eller
ve başka kokular duyumsadın üstünde
haliyle arzun köreldi
o eski
o ilk
o sadece sana ait olan hissi kaybettin


ben
kendi içimde gün yüzü görmemiş tohumdum karanlığımda
binlerce yıl bekleyecek kadar bağımsızdım zamandan
ama ektin beni !
açtım
aşk yüzü görünce gözlerinde
daha çok acıktım
ve adımı aşk koyduğundan beridir diyetteyim şimdi
niyetimi bozacak bir başka kalbin toprağına ekilmeyi bekleyen..tohum


hikayesi okunmuş
üzerinde güneş ışığından koruyunuz yazılı bir kitabın içinde
son sözü yazılmayı bekleyen kalemim..hepsi bu