etme sitem bana ne olur
kızgınlık anıydı söylediklerim
tek suçlu ben miydim sence
öğrenemedik dinlemeyi ikimiz de
çekip gittin bir elveda bile demeden
söz hakkı bile vermedin giderken
çekildi sanki damarlarımdan kanım
bir köşe de sessizce yığıldım kaldım
açık bir kapı bile bırakmadın
hani çok seviyordun beni
her sözünde aşk kokulum diyordun
titriyordun üzerime
zamansız soldu bak sevda çiçeğin
bir daha yeşerir mi bilmiyorum
bildiğim tek şey seni çok seviyorum
her şeyim’din sen benim
ekmeğim aşım suyum
yalanmış meğer her sözün
can yakmak için gülüyormuş gözlerin
yüreğin kararmış nasır tutmuş senin
sevgi senin neyine yok ki haberin
yalanlara yer yok benim dünyamda
çıkma bir daha karşıma
alışırım yokluğuna nasılsa
depreşmesin kabuk tutmuş yaram yeniden
işte o zaman böylesine yanmaz yüreğim
şeytan azapta gerek biliyorsun
söyle yalanlarından arınabilir misin
aldığın ahlar da boğulacaksın bir gün
bensiz geçen her günde
gözyaşların aktıkça öleceksin ...




Refik
19.07.2017
İstanbul