17 Yaşım
Çalan Sazım
Hiç Bitmeyen
Göz Yaşım

Konuşan dilim
seni yazdığım kalemim
Herşeyim Bir Umuttu Gülüşün Belkide
Yazmakla Bitiremedim

Ne Kadar Seni Beklesemde
Bir Türlü Seni Getiremedim
17 Yaşımda Kaldın
Sonra Zaten Sana Uzaktan Baka Kaldım

Bak Seni Yaza Yaza Şiir Yürekli Adam Oldum Çıktım
İlk Şiirimdin İlk Sözüm İlk Kelimem ilk Harfim
Sen Gittin Ben Bittim 17 Yaşımdaki Hasrettin Be
Belki Gelirsin Dedim Boş Yere Bekledim

Ben Gelmeyecek Gemiye Şiir Yazdım Be
17 Yaşımdın Belkide İlk Kavgamdın
Senin O Kulakların Sağırdı Bana Sadece Bana
Ama Benim Bu Sevdam Ağır Geldi Be Sana

Şimdi Başka Şehirdesin Bana Hasret
Sana Sağanak Yağıyor
Bir Daha Gel Demem Gelsende Sevmem
Ben Vazgeçtim Bu Sevda’dan
Yazdığım Şiir Kadarsın Zaten
Sende Prenses Değilsin ki Be
Ben Gülün Dikeni’ni Sevdim
Çok Sevdim Be Çok... Çok...