Bekledim yolunu arabanın dün,
Gelen gitti bana bakan bile yok
Döndüm eve , dedim: Adın da sürgün..
Karar kesin karşı çıkan bile yok!

Elimde ekmeğim zehirden lokma,
Öyle dönüp dönüp geriye bakma,
“ Sen de boş ver oğlum, kafaya takma”
Kurduğun hayali takan bile yok..!

Hem ne olacak ki başı-sonu bir.
Bir selam, bir hatır, bu çare midir?
Kirlenmiş duygular ömrü tüketir
Toplayıp mikrobu yakan bile yok.!

Günü umutlarla etsem de akşam,
Sığmıyor güneşim geceye yatsam,
Dilimde olmadı ağamla paşam
Şu dile kör kurşun sıkan bile yok!

Bir parça ekmeğin gurbetindeyim,
Köyümde mezarda, san ki indeyim,
Binbir parça yollar, her birindeyim
Toplayıp parçayı çakan bile yok!

Yok işte yok.. Kaybol..Yerin yok yerin,
Dağılmış bilyeler, dönmez tekerin.
Pişmanlık olsa da sonu sözlerin
“ Affola” diyecek hakan bile yok.!

Gün oldu avundun yazdığın sözle,
Neler geldi geçti, bin türlü yüzle.
Kahret kendine de “merhaba” gözle,
Aslında yüzüne bakan bile yok.!

O zaman yürü git işin ne senin,
Kalemmiş ortağı ancak derdinin.
Adın neydi adın , kimin nesisin?
Uzattığın eli sıkan bile yok!

Ne dağ olur senden ne de bağ sonra,
Ara yalnızlığa bir ışık ara,
Mum gelmiş satılır git bakkallara,
Çakmak taşı olsun çakan bile yok.!

Hem yazmayacaktın karar ver artık,
Sayfaların dolmuş, ciltlerin yırtık.
Dökülür saçların, derler : “Bu kırklık”
Dayanmış merdiven yıkan bile yok.!

Yak otur sobanı, bir çay demleyip,
Belanı bulursun, selam bekleyip,
Duracak nefesin, bir gün tekleyip,
Benim gibi candan bıkan bile yok.!

1995-Çakırbağ Köyü/Bayburt