Düşünme artık,
Nasıl git derim diye...
Ben zaten,
Diken üstünde yaşıyorum.
Ne zaman gitmem gerektiğini,
Yerime gelenlerden anlıyorum.

Dert etme artık,
Nasıl bitti derim diye...
Ben zaten,
Her an tetikte bekliyorum.
Ne zaman bittiğimi,
Sende başlayanlardan anlıyorum.

Gayrı öğrendim yerimi yurdumu.
Yüreğinin kuytusunda sığıntı olduğumu.
Üzme artık kendini,
Kovulmadan kalkmasını bilirim.
Gönlünün sahibi geldiği anda,
Sorgusuz sualsiz çekip giderim.
Davet edeceğin güne kadar,
Gönül kapında,
Sessiz sedasız beklerim.
*
Nasılsa ne onur kaldı bende,
Ne de gurur.
Sadece ar vardı birazcık serde,
O da kahrından,
Kendini yerlere vurur.
Ah be gönlüm,
Gör bak,
Bizi ne hale düşürmüşsün.
Bir yudum sevda için,
Kimlere dilenir olmuşsun.
Bunca kıymet bilenin içinde,
Sen gidip,
Nasıl birine vurulmuşsun.
Bizi ne hale koymuşsun.

Celal BAHAR