GÜN BATIMI

Gün batarken tüm haşmetiyle
Yandı gurbette, uykusuz yürekler.
Kızaran denizleri kıskandırır sevgin,
Kavuşmak için yosun kokan denizleri, yudumlarken nefesim.
Yaralarım hep sızlar, uyuyan denizin koynundaki anılarım...
Uykusuz balıklar gibidir tutkularım.
Dökülen yapraklar kadar hüzünlü gecem,
İnsafsız dalgalarda , kırılıp eriyen gönlüm .
Acılarım, koynundaki mısralarında gezinir,
Akşamın sisli rüzgarları hep aklıma getirir güzelliğini.
Hep hasret kokar, yosunlar gibi erir yüreğimde özlemlerim...
Denizin sessiz ihtirası başlar, sen olmayınca,
Kalbimin derinlerinde...
Yavaş yavaş, yıkılır umutlarım ve kesilir deniz kabuklarıyla.
Sonsuz uykudan uyanırcasına bir ses gelir,
Deniz dalgaları kovalar düşüncelerimi kıyılarda .
Söyleşirken şarkılarda beyaz martılar.
Sevdiğinin adını bir kez olsun fısıldar,
Denizin sessizliğinde, bir kuş tüyü kadar sakin.
Meltem rüzgarlarında yıkanır gönlüm.
Sonbaharın gün batımlarında...

Behcet Bük 28.1.2013/Eskişehir