Tüm kentler,
Tüm yollar,
Uğultulu vede sisli...
Kurulur mahkemeler,
Verilir fermanlar sorgusuz vede sualsiz.

Üşür tenim,
Haykırır dizelerim.
Hükmünü yitirir vefa.
Baş uzatır fermandarlar.
Ve ölüm kokar,
Ve ölüm kusar tüm vicdansızlar…

Kudurur denizler,
Azar dalgalar,
Sığınacak liman arar,
O esmer,
O kumral tüm çocuklar...

Çevirir dört yanımı(zı) iğrenç mahlukatlar.
Prangalar vurulur beyinlere.
Esir alınır düşler.
Dipcikler vurulur şiire.
Kurşun sıkılır şaire.
Bağı çözülür,
Ar damarı yırtılır hayatın.
Insanlar,
Ve insanlar...

Yapraklarını döker tüm umutlar.
Yarınlara neşter vurulur.
Bahar boğazlanır…
Kan kaybeder
Ve asminler.
Ve gelincikler.
Ve menekşeler...

Ölüm...
O soğuk,
O boğuk,
O dönük ölüm,
Göz kırpar,
Yaşanmamış baharlara...

Aydınlık yaklaşmaz afaki gecelere.
Viraneye dönüşür bakışlar.
Enkazlar...
Yığınlar...

Makberde aranmaz makbul-ler.
Na-makbuldür gelen tüm zulümler.
Yetim kalır masumiyetler.
Hor görülür çocuksu sevinçler.
Sığmaz olur bedenler ruha.
Kaşına sürgünler sürülür ezgilein...

Soğuklar kuşatmış,
Dağların kehkülünü.
Yoruluruz,
Donarız,
Buz kesiliriz arsız soğuğa.
Ötekiye çıkar adımız.
Kaçakçıya,
Eşkiyaya...
Döner başımız,
Devriliriz bir fidan gibi.
Ve bir cigaralık nefes olur yaşam...

Fecrin doğuşu gelmez bir türlü.
Naralar atar
Ayyaşlar,
Sapkınlar,
Vede sapıklar...

Yenik düşer kavgasında tüm mertler.
Îhanet susmak bilmez,
Yenilmek nedir bilmez,
Ve boy gösterir durmadan ihanetçiler...

Ve yarım kalır
Ve eksik kalır
Ve üşür
Ve yetim kalır
Sevda,
Umut,
Şiir...