Bu gün kimse şiir yazdığımı sanmasın,
Çünkü yüreğim bölük pörçük,
Fesat sokmuşlar içime,
Taksim taksim olmuşum.
Tüm şehir ablukaya alınmış,
Şehir vapurları çalışmıyor,
İnsanlar evlerinde hapis,
Taksim tutsak,
Gaz bombaları yağıyor Şişli’de.
Bu gün şiir yazmıyorum, haykırıyorum!..

Bu gün ayaklar başta,
Belki de kıyamet kopmakta durup dururken.
Zaman geriye kaymakta.
Sanki yüzyirmiyıl öncesinin,
Şikago sokakları, inanamıyorum…

Hey özgürlük türküleri nerde kaldınız,
Kolay mı tazyikli suyun altında sizi söylemek,
Yaşasın bir mayıs demek.
Sırf bu nedenle dahi kutsal görülmeliydi emek.
Ancak her şeye kadir olan zaman ,
Sana yar olmamış görüyorum…

Evet geriye kaymış zaman,
Otuzbir yıldan daha da fazla.
Emek nelere gebe,
Kavga var, gül beklenen yerde
Özgürlük hala ayağa kalkmamış,
Kundaktan yeni çıkmış, emeklemekte,
Ben şiir yazmıyorum, emek/li/yorum,

Toprak ve Kar’dan - Cemal EROĞLU