BİR ÇOCUK GÖRDÜM YILLAR ÖNCE
BENİM YAŞLARIMDA YA VARDI YA YOKTU
MEVSİMLERDEN KIŞ İSTANBULUN KARA KIŞINDA
AYAZINDA KALABALIĞIN ARASINDA
DOLAŞIYORDU İSTİKLAL CADDESİNDE
ÜSTÜ BAŞI YIRTIK PIRTIK PARAM PARÇA
AYAK KABILARI DELİK DEŞİK İDİ
ELLERİ AYAKLARI YÜZÜ DONMUŞ İDİ
SOĞUKTAN ADETA MOSMORDU RENGİ
MOSMOR RENGİ İLE BİR ÖLÜYÜ ANDIRIYORDU ADETA
BAKIŞLARINDA HİÇ BİR ANLAM YOKTU
SANKİ RUHSUZ BİR VARLIK GİBİ İDİ O
KİMİ KİMSESİ VARMI İDİ YOKMU İDİ BİLMİYORDUM
ONA ALDIRMADAN GELİP GEÇİYORDU YANINDAN İNSANLAR
BENİM İSE HİÇBİR ŞEY ELİMDEN GELMİYORDU
BENDE ONUN GİBİ BİR ÇOCUK İDİM
AYAKKABI BOYARDIM O YAŞLARDA
BİR KAÇ ÇİFT AYAKKABI BOYAMIŞ İDİM O GÜN
BENİM ÖYLEDE BÖYLEDE BANA SAHİP ÇIKAN
BİR ANAM BİR BABAM GİDECEK BİR YUVAM VAR İDİ
ONU BİR SİMİT TEZGAĞINA BAKAR İKEN GÖRDÜM
HEMEN YANINA GİDİP ONA BİR KAÇ TANE SİMİT VE AÇMA ALDIM
BANA TEŞEKKÜR EDİP YANIMDAN AYRILDI
ARADAN ZAMAN GEÇTİ BİR KALA BALIK DİKKATİMİ ÇEKTİ
HEMEN KALABALIĞA DOĞRU GİTTİM
ORAYA VARDIĞIMDA ÇOCUĞU CANSIZ BİR ŞEKİLDE
YERE YIĞILMIŞ BİR ŞEKİLDE GÖRDÜM
ONU GÖRÜR GÖRMEZ GÖZ YAŞLARIMI TUTAMADIM
ÖLMÜŞ İDİ ARTIK YAŞAMIYORDU O
BENDE ONUN YERİNDE OLA BİLİRDİM
UZUN UZUN KENDİME SORDUM
YİTİP GİDEN BİR CANMI İDİ YOKSA İNSANLIKMI İDİ
BİR MÜDDET SONRA BİR AMBULANS GELDİ
CANSIZ BEDENİNİ AMBULANS A KOYUP GÖTÜRDÜLER
AMBULANS GİDER İKEN AĞLAMAM DEVAM EDİYORDU
BİR MÜDDET KENDİME GELEMEDİM