Onlarca terlik dolanırdı
Kapımın eşiğinde
Mevsim bahardı
Yakışıklıydım
İşlerim de
Fena sayılmazdı

Bir gün felek beni
tokadıyla test etmişti
Karımınkiler hariç
Tüm terlikler
Kapımdan gitmişti

Her akşam iş dönüşü
Gözlerim kapıda güllü terlik arardı
Eşim de beni terkeder diye
Ödüm kopardı

Uzun bir zemheri gecesi
Hava çok soğumuştu
Karımın güllü terlikleri
Kunduralarımdan hamile kalıp
Bir çift mavi pabuç doğurmuştu
Yıllar sonra
Bir çift daha

Masal gibi değil mi?
Pabuçların bir çifti fazla büyüdü
Kundura oldu
Eflatun terlik bulup sevdi
Evlendi
Benimsedi
Onların da şimdi
pabuçları gelip dünyaya
Pembe pembe gülümsedi

Tadılmamış hazlar yaşadık
Zaman zaman
Hatırlandık

Gün geldi isimlerimizi
Tozlu raflarına kaldırdı dostlarımız
Unutulduk
Ve hazımsız bir acıyla
Yutkunduk

Ne zaman felek yüzünü dönse
Ve her ne zaman sarsılsak
Karım ve ben
Hep birbirimize tutunduk

Gizli pençeler takıldı
Ökçeler yamandı
Çiviler paslandı
Tabanları aşındı
ama bağlar
öyle bağlanmıştı ki birbirine
Öyle sağlamdı ki
Hiç kopmadı



Celal Çalık