talat’mışım ben
talat,
yoklukta bir varlık
kanadı kırılmış kuş misali,
sen hala öyle san
öyle san,
neşeli,
seven
güzeli seven,
aslında yoktur
onun gözünde çirkinlik
bir çirkin,
baktığı gibi görür
zaten görmek istediği de
o dur,
aykırı
ileri zekalı,
sanmayın sakın
bu kendini beğenmişlik
kendini beğenmiş,
bu sadece bir tespit
sadece bir tespit,
yalnız
tek
o
kadarcık,
belki de aşırı öz güven dozunun
biraz fazlaya kaçması,
her şeye rağmen
sivri dilli,
bildiğini okuyan,
hiç umrunda da değil
ha sevap ha günah
hesaba da katmıyor
ki
hiç,
ne cenneti nede cehennemi
aklına yatmıyorsa
her zaman ki
gibi
der,
kocaman bir
NO
yani HAYIR,
beklemese de hayır’dan bir hayır
yörüngesi sapıtmış
insanlıktan,
o
dümdüz gider
kıvırtmak bilmez
dansı çok sevsede,
ama yine de aklı
hep
sen de,
dünya bir yana sen bir yana
umuda gömülmüşlüğe
ters orantılı,
duası tek sen
sevmek olunca en güzelinden...

(Berlin,25.05.2017)

Talat Özgen