Bir yanı zifir kıyılarımın bir yanı zehir güzelim
Öyle bir sevdaki yüreğime desen desen işledim
Sen leyla’ sın ben mecnun`un olmuşum gurbet ellerde
Bir off çeksem yıkılırdı dağlar su gibi akardı adın diller de
Bentlerine sığmayan sellerinde coşardı tüm gecelerim.



Yüreğim ağır yaralı derinden
Bir de bak kendine benim gözümden
Kaç defa kırıldı taşıdığım umutlar elimden
Hangi resmime baksam ben artık ben değilim
Ne sen leyla oldun ne de ben mecnun
Yaralı yorgun gözlerine sürgün bıraktın beni yalnız kaldım.



Ben seni toprağın su yu sevdiği gibi sevdim
Ben seni yağmurun bulutu sevdiği gibi sevdim
Ben seni mecnun’un leyla`sı keremin aslı`sı gibi sevdim
Oysa ne mecnun`un olabildim ne de kerem`in
Ben seni yaralı yorgun dün gibi değil bugün gibi sevdim.



Yüreğimde ki tüm acıların birikintisi sensin
Gurbetim felaketim
Gözlerine hasretim
Hayatımı kahredensin,
Sevdanın çöllerindeyim sen sevmeyi nerden bileceksin
İmkansız aşka tutulmuş çaresiz dilsiz yüreğim .




Aşamadım ben aşkın çileli yollarını
Çok çektim ben mecnu`nun keremin acılarını
Sana çöller de değil gurbette akıttım gözyaşlarımı
Ne mecnun`un olabildim ne de kerem`in
Değiştiremedim ben bu aşkın acı yazgılarını.


ŞiiR_Yaralı_34/22052007/Avusturya