Efkarıma yağan kar, sözlerimi buz keser
Ayaz destanlarıyla büyümüş olsam bile
Karanlık canibinden bir acı rüzgar eser
Hitabet çabalarım, boşa çıkar ,nafile
Çilenin boranıdır,zihnimdeki kaoslar
Kuyruksuz yirmi tilki ,kıvranır nöronlarda
Ümit denemelerim,bir meşum kine toslar
Kaybettiğim şevkimi ararım peronlarda
Vaktin son boranında,donarken papatyalar
Mehlika hüznü ile yapraklarım dökülür
Soğuğun kıvrımları, beyin derimi yalar
Fikir kerpeteniyle ızdırabım sökülür
Vehminde tam tam eder ,dağdağası ağyarın
Kaygıyı emen sine, tesellisine küsmüş,
Mevsimler arasından ,gamze çakan baharın
Hatrına susmak altın, baş eğmemekse gümüş
Şenliğinle matemler sürüklenir idama
Hazan yemiş ormanlar göz kırparlar yeşile
Hülyalar diz çöktürür perde ardından gama
Efkara dem aldırır , beyinden akan çile
Haset içen ejderler ,hazırlasa listeler
İsmin altın harflerle işlenmeli en üste
Sana kavuştu diye suçlansa da besteler
Vuslat heyecanıyla mim koysak sergüzeşte

Gel artık ağlamaklıyım işte...

Farzımuhal