Tualden çıkar gibiydi resim
Yüzü beyazca
Pembe çizgili bir zemin
Durur gibi ayakta

Sur’u üfler sanki İsrafil
Kulaklarından değil göğsünden duyar gibi
Çıktı boyalı temaşadan
Pozun en aykırısıyla geldi

Sen oradan da duyardın
Ritimsiz bir kalbin vuruş tonunu
Ayırt edersin her sesten
Sökersin titreşimleri tel tel nefesten

Köşedeyim sinmişim
Gözünün içine baka baka
Sinmişim kolonun içe bakan duvarına
Aynalı kolonları siper etmişim

Bir yere bir karşıya seyirten gözleri
Teyet bakışların metal sesleri
Ve dahi yara izleri taşınırken öteden
Alışılamadık kesiklerden eklenir ve ılık ve yeniden

Çarptı hızlı hızlı sinem cevherim
Ben en hızlısını severim çarpılmaların
Törpülmelerin en frezelisini
En sakızlısını öpmelerin resim

Tualden çıkar gibi canlı
Çıka geldin sahiciliğin omurgasıdan
Fırçamda boyalarımda burada bir yerde
Ne olur kaybolma bir yere resim