Kırıldı gözümdeki tüm yakın camlar
Uzağı görmeye çabalıyorum artık
Önüm çukurmuş taşlıkmış
Umurum da değil
Ya düşerim ya da yürürüm hedefe
Bencil diyenler olacak elbette
Belki de ilk beni koyacaklar hedefe
Varsın koysunlar
Ben benden emin olduktan sonra

Zaten dar ağacım yıllar önce kurulmuştu
Astıklarını zannedenler
Ölmeyen ruhumdan hala uzaklar
Derim hala yüzülmedi
Yüzdüklerini sananlar
Yüzseniz de derisiz yaşarım ben
Bir sürüngen misali
Yenilerim kendimi

Peki siz insanız diyenler
Kopan kolunuzu
Yenileyebilir misiniz
Ya da duran kalbinizi
Çalıştırabilir misiniz
Ya da kopan kuyruğunuzu
Tamamlaya bilir misiniz
Ben tamamlarım
Çünkü bir hayvanım
Benden aşağılık ey insan oğlu
Ben var edene gözlerimle
Ve nefesimle ibadet ederken
Sen göstermelik abdestinle
Girersin o ayak kokulu mabede

Kandırırsın kendini
Yol bilmez aklınla seni
Ne tarikat bilirsin ne hakikat
Ne marifet ne de şeriat
Yol gören gözün olsa
Tarife gerek yok
Kitap okusan arife gerek yok
Şeriat bilsen kılıca gerek yok
Hakikat zaten Allah’tır
Onu tanı yeter……
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA