1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1083
Okunma
Özümü söyleyim cana canana.
Denizde, dalgada, toz taneyim ben.
Gönlümün avazı çığlık çığlığa.
Dağlar neki, göğe uçuyorum ben.
Seveni sevenden ayırır dünya.
Çırpınır kalp yorgun, gonümde yara.
Hayal kurup, bakıp taa uzaklara.
Ölmeden gülümden uzak kaldım ben.
Şükreden insanın var meziyeti.
Kısmet imiş yaradanın hikmeti.
İnsana emanet ruhu mühleti.
Bir nefesden ayrı galan, tenim ben.
Dünyaya misafir, toprağa yolcu.
Bu zerre bedenim mevlaya yolcu.
Adım adım iner toprağa yolcu.
Allahın hikmeti, garip kulum ben.
Fatih Özkan 06.05.2017
Cevap Yaz