gerçek ile severken
eş, dost, akraba, arkadaş, kardeş
çocukça bir sevgiyle, umarsız ve çıkarsız
kendim gibi görerek, seviyor sandık-larım...

uçurumdan aşagı itiyorlar mış meğer
nerde verdigim deger
ben düşerken aniden, tutuyor sandık-larım...

vicdansız mış bilmeden
umarsızca bakıp, bakıp; seyreden
sessiz çığlıklarımı; duyuyor sandık-larım...

dostlarım var benimde
paylaşacaklar diye
acımı dertlerimi, görüyor sandık-larım...

dansediyor karşımda, zemheride ayazda
yanıyorlar sıcaktan
üşüyünce; benimle, üşüyor sandık-larım...

benim derdim dügün bayramdır ele
kahkaha atıyorlar halime
içi yanan ben gibi, yanıyor sandık-larım...

yerken avını timsah sinirleri boşalır
salyası gözlerinden gelir miş
bazı insanlar; bazen
galip kahraman edasıyla
timsah gözyaşlarını dökerler miş
timsah olmuşlar meğer benim için; ben gibi ağlıyor sandık-larım...

kalabalıktım önce, iyi günüm bitince
kayıp oldular birden
kötü günde dost deyip, el verir sandık-larım...

arkasını dönüyor, yerden yere vuruyor
kibirlenip kasıyor
sırra kadem basıyor
beni sevdiği için, koşuyor sandık-larım...

ağlatsalarda beni, onlara kıyamazken
damlalar gözlerimden; cisil cisil yağarken
yaksada sıcagı gözlerimi, silmedim yaşlarımı
tutunsunlar diye kirpiklerimden
düşüyor sandık-larım...

öğrendim artık bende
kalbimin bir yerinde saklarım en derinde
ruhuma takındığım gözümden sakındığım
yüreğime kurulmuş binbir kilit vurulmuş
üzeri de örtülmüş gizlerim var içinde
kilitledim altın anahtar ile
içimde sır-landı mahşere dek
kiymetli saydık-larim hep benimle
binbir kilitli SANDIK-larımın içinde yaşatırım CAN diye...




6 MAYIS 2017
Mlk