Her
insan
dürüst olamaz
bunu hakkıyla başaramaz
zafiyete kayıtsız kalamaz,
bilgi ve irfandan uzak kaldıkça
hakikatle karşılaşamaz ve anlamaz

Cemil baba..
mavi boncuk verirdi,
bazılarını özellikle seçerdi,
kimseyi avutmak
gönlünü kazanmak için
bahaneye tenezzül etmezdi
meczup ve sır olan garip bir kimseydi

Bırak..
inceldiği yerden
koparsa kopsun,
ahmak olan kimse
onurdan ne anlasın,
hangi bilgi ile
aklıselim davransın,
o kendini bırak
her zaman zeki sansın

Kimse..
kimse için
mahkum değildir
mahkum eden
zaaf ve tutkulardır,
insanda akıl
ve bunun için vardır,
cahil ve ahmak zannına tutunandır

Oysa..
ne kadar
uzaklardan gelen
bir yolcuydum,
ruhum, aklım, vicdanım
ve irademle muhatap alınan umudum,
insanlaşmak Ona kul olmaktır asıl muradım

Kurşuna..
ne gerek var zaten
her sözün
kurşun gibi yüreği dağlar
ne zaman kapını çalsam,
asık süretin karşıma çıkar
bu mudur huzur saadet yar

Sanki
kasımda suskun
kalan bir çınar gibiyim,
sararıp düşen yaprağı neyleyim
ben zaten ölümle iç içe yaşayan biriyim,
hevayı ne bileyim ona talip olan kimse zavallı derim

Biz niçin..
hiç sevinmeyelim,
neşeye karşı
bu kadar yabancılık çekelim,
ufak şeylerde olsa onlarla yetinelim,
yeter ki biz kendimiz olmayı başaralım

Mustafa Cilasun