Yer yüzünde farklı farklı.
Yaşıyoruz garip garip.
Tuhaf tuhaf insan aklı.
Dönüyoruz garip garip.

Doğum ölüm pek curcuna.
Günah, sevab uc ucuna.
İnsan ömrü, dert fırtına.
Esiyoruz garip garip.

Ruh şaşırdı ziyan oldu.
Gören gönül ağlar oldu.
Kul kullardan kaçar oldu.
İnsan şaşkın, garip garip.

Köyüm ıssız, sensiz yurdum.
Yetim yitik boşda kaldım.
Yokluğunla mejnun oldum.
Geziyoruz garip garip.

Yaz ortası kara kışdan.
Sensiz ekmeğimiz taşdan.
Gözümüzde ağıt yaşdan.
Bakıyoruz garip garip.

Kurudu dikenli güller.
Firezi savurur yeller.
Açılır duaya eller.
Okuyoruz garip garip.

Dünya yüklü dert silsile.
Varda yokda hayır dile.
Unutulur dünler bile.
Gülüyoruz garip garip.

Güven varsa, dost tanıdık.
Arar olduk, komşu, bildik
Şehir sende yar yitirdik.
Yalnız insan, garip garip.
Fatih Özkan 30.04.2017