BAK YEŞİL KIZILA NASIL DÖNÜYOR

Diyorsun ki bana, yaz gelip geçsin
Bak yeşil kızıla, nasıl dönüyor
Gonca gül gönülde, bir kere açsın
Hele gör o yürek, nasıl yanıyor

Avucundan uçup, zaman koşacak
Bazen dolu dizgin, bazen şaşacak
Yapraklar dallardan, bir bir düşecek
Hazan da, hüzünü, böyle sunuyor

Fırtına, tipiyle geçerken günler
Sevenin halinden bir seven anlar
Uykusuz varılan, şahittir tan’lar
Şu deli gönülde, yara kanıyor

Çile yağmurudur, oysa her yağan
Hasrettir canana, boynunu eğen
Ayrılık elbette, sevgiyi boğan
Giden sevgiliyi, döner sanıyor

Faydasızmış meğer, sunulan adak
Dolu olsa n’olur, ok ile sadak
Çatlamış, kurumuş, yarılmış dudak
Bilsen günde kaç kez, adın anıyor

Her yürek sevince olmuyor vezir
Gelmiyor bir türlü, tatlı bir huzur
Soyundu ağaçlar, bak kışa hazır
Eylül yağmurları, artık diniyor

Lüzumsuz yıkıldı, sevda konağı
Beklersin boşuna, mumla sunağı
Al’ la, gamze bitmiş, pembe yanağı
Buseler terk etti, elem konuyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ