Yürüdüler..
Sokak ve caddeleri
Dolaştılar ıssız geceleri
Ayrı gitmezdi yedikleri içtikleri
Bir birinin aynısıydı yazdıkları şiirleri
Az sayılmazdı sevda uğruna çektikleri
Yaşadıkları aşktı sevdaydı kalplerinde.

Gözleriydi..
Bulutlardan şiirler yağdıran
Nehirlere sevdayı akıtan
Gözlerdi dünyaya güzel baktıran
Bir tebessümleriydi acıları unutturan
Masum bir buseydi aşklara duyurtan
Uykusuz gecelerde hayallerdi uyutan
Yaşadıkları aşktı sevdaydı kalpleri unutmayan.

Yaşadıkları dünyaydı..
İnsanın mutluluğuna acımayan
Akan gözyaşlarına hiç aldırmayan
Süründürürken insanı öldürmeyen
Sevdalının nasıl sevdiğini görmeyen
Seven kalp etrafına duvar ördürmeyen
Aslında dünya değil insan oğluydu
Sevdadan aşktan anlamayan
Uzaklara gidipte dönmeyen
İnsan oğluydu yaşadığından ders çıkarmayan
Bir çıkar uğruna sevdiklerini umursamayan
Evet insan oğluydu
Zalim ve de acımasız olan…

Mehmet EMİN DAĞ
26 04 2017 /// sevgilerin şairi