Yokluğuna kelimem yok artık
Çünkü vazgeçmelerin uçurumun dayım.
Ya vazgeçeceğim senden
Ya da öleceğim bu gece.

Vazgeçmektense ölmek daha iyi
Her ne sebepten olursa olsun
Vazgeçmeyeceğim senden
Ölsem bile her gece

O kadar yorgunum ki bu aralar
Üfleseler öleceğim sanki
Oysa bir kere sarılsan geçer hepsi
Ne yorgunluk kalır bende ne de vazgeçmelerin ölümleri.

Yüreğimi sığdıramıyorum hiç bir geceye
Bazı geceler hiç geçmiyor bazen
Anlatıyorum seni her geceye
Gelip geçeceğini bildiğim her geceye hece hece anlatıyorum seni.

Her geceye bir iz bırakıyorum
Bana senden kalan.
Kelimelerim bana seni düşündürüyor
Zaten hiç çıkmıyorsun ki aklımdan.

Okuduğum her kitabın baş kahramanı sen
Yokluğuna ağladığım gecelerimin sahibi sen
Anla artık en çok bendesin sen
Burada bitirdiğim şiirin kelimeleri bile SEN...

Ey Derviş Yüreğim...
Ş.D’ye hitaben...