Dün gece rüyama girdin yine
Mutluluk saçıyordu gözlerin
Aynanın karşısına geçip
Uzun uzun baktın kendine
Çok tatlıydı o çocuksu hallerin
Belki de söylediğin en güzel yalandı
Gözlerime bakarak seviyorum deyişin

Gözlerimin önünden gitmiyor
Gülerken yanağında ki gamzelerin
Dudaklarımdan çıkıyor belirsiz sözcükler
Suskun yüreğimdeki çığlığın ifadesi belki de

İçim üşüyor
Aşkımız mı sınanıyor
En doruklarda yaşarken seni
Kapılıp gitme rüzgarların peşine

Seni anlatamam hiç kimselere
Mahremimsin diye
Gizledim yüreğimin en kuytu köşelerinde
Sen benim hayallerimde tuttuğum elsin

Kaderimde varmış beklemek
Dönmeyeceğini bilerek
Bir umuttu gözlerinde görmek istediğim
Yüreğini avuçlarıma koyduğundan beri
Ttitremeleri bitmedi ellerimin

İçim acıyor sızlıyor sol yanım
Aha işte tam şurası
Ağıtlar yakar yokluğunda yüreğim
Hüzünler damlası gibi
Dökülür üstüme bir akşam üstü

Kapanmaz açılan yaralarım
Sevda ateşinin sıtmasına yakalanırım
Fırtınalara tutulur savunmasız kalırım
Titrer bedenim
Beynim felç olur
Söz geçiremem biçare yüreğime
Yıkılır gönül duvarlarım
Yaşam durur
Akmaz hayat pınarlarım
Suya hasret topraklar gibi çatlar bedenim
Yeşermez bir daha umut çiçekleri ...



Refik
18. 04 . 2017
İstanbul