AŞKA HELALLİK

Yola çıktı gönlüm bir zamanlar
Ayakları yere basmıyorken
Kaldırımlarını arşınlıyordu şehrin
Tarumardı kalbindeki tüm atışlar

Bir o yana bir bu yana yıkılıp durdu
Çeşmenin başındaki bankta
Dokuyordu gözlerinden caddeyi
Karşı sokak lambasında is kokuyordu
His his inceliyor, inceleniyordu
Karşıki ekmek fırını el ediyor gönlüme
Belli ki yakacak içimi sıcak sıcak

Öyle mavi gökyüzüne uyanıyor sabah
Güneş sırtlamış her şeyi açık açık
Bugün gün bize, bugün ses sese varacak
Bir deniz kenarı, bir gök, birde bağlayacak köprü
Dertlerimizi el ele, gönül gönülle suya verecek
Sonra bir ferahlık basacak yolları
Kavruk çöller suya doyacak
Bir dağ başı, bir nehir kıyısı, birde göl
Nere değse bulut, nere değse güneş
Sevse bir bütün, sevmese gül
Ses veriyordu uzaktan gözleri içe, gözleri nemli
Uzaktan uzağa el sallıyor boş veriyordu

Sığmıyor içim içime, sığmıyor dolduruyor boşluğu
Kırıktı gölge, başı bir yerde, gönlü başka yerde
Bu bir oyunsa oyun içindeki son perde
Selamlıyor oyuncu oyundaki seni
Helalleşiyordu dönüyordu güle güle
Bu yer başka, bu yerde deminde aşka

Sonra esiyor bir rüzgar eski yosunları yalayarak
Kopuyor duvarına dizdiğim taşlar
Rıhtımına yanaşıyordu yüklü yüklü gemiler
Zaman alıp götürüyor ta eskilere
Kırpa kırpa ilerleyip gözlerini selamlayarak
hoşça kal gözleri demli, gözleri senli benli
hoşça kal sözleri hemli, sözleri denli denli
hoşça kal uzun yolun yolcusu, yorguncusu
hoşça kal bizim köyün aşk masalcısı
hoşça kal gönül vurguncusu, sevda kurgucusu
hoşça kal gönlüne hoşça kal

04-04-2017 Hayrettin Şahin