3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
939
Okunma
Bir hayal bahçesi aç gözlerinde,
Renkler toplayalım mavi, al, beyaz.
Şu hayatın en hicranlı yerinde,
Kederden arınıp gülelim biraz.
Rüzgarın gezinsin yanıbaşımda,
Sana vurgun yirmi yedi yaşımda,
Devriye gezerken dertler başımda,
Geçmesin hiç sensiz, ne bahar, ne yaz.
Ben kimseye böyle vurulmadım hiç,
Böyle dalgalanıp, durulmadım hiç,
Ne engeller aştım yorulmadım hiç,
Ne kadar da çoksun, ne kadar da az....
İbrahim vedat çarpar
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz