# SERZENİŞ #
____________


Her çocuk kadar sevimli,
her çocuk kadar enerjik,
her çocuk kadar hareketliydik.
Başımızda, yanağımızda okşandı büyürken...

Öyle; el bebek gül bebekte büyümedik.
Aksine.!
Hayatın içinde,
Hatta tam orta yerinde bulduk kendimizi.

Su sattık,
Bilet sattık,
Biblo sattık,
Kitap sattık doğrudur.!
Fakat, hayat boyu adam satan kimseye tanık olmadığımız için,
Adam gibi yaşadık
ve asla insan satmadık.!

Yola çıktığımızı yolda,
koluna girdiğimizi zorda,
bize güveneni darda bırakmadık.!

Bazen bir tavada yumurta oldu aş-ımız,
bazen, bazende en afilli sofradaydı o tahta kaşığımız.!
Turşu kavuran
hamur yoğuran
Çiğ köfte uzatan
Kardeş gibiydik.
İnanması zor belki ama,
Biz hep biraradaydık birdik.!

Ne laz-ımız bir kürt’e
Ne alevimiz sünniye,
Ne boşnağımız efeye, devirmezdi kaşını.
Ölümüze ağladık.
Dirimize bağlandık.
Kusurlara susandık.
Of demedik kimseye.!

Cem ederdik saz ile.
And içerdik söz ile.
Gülüşerek meşk ile,
El eleyiz diyendik.!

Tabut gören okurdu.
Kızlar çeyiz dokurdu.
Adam, adam fokur fokurdu,
Güvenerek,
Güvenerek,
Güvenerek başlar dik gezerdik.!

Ramak kaldı / ( Samim İĞDE )