Öküz derisi kamçı elinde bir zındık
Parça pınçik etleri deşer tırmık
Beden şiltesi yırtık vermez acıya zırnık
Lev lime lime ettiğinden utanmaz insanlık
Geçti Semerkant tan Ömer Hayyam

Kara peçesi açık on beşinde gelin sabiler
Çiğnenir yaşam harcıyla tatlaşır yetimler
Sıkar durur boğazı aç kuru utanç düğümler
Terk ettiğinde yeri göğü havari melekler
Geçti Semerkant tan Ömer Hayyam

Tenim melun gecede fildişine döner
Rubai küslüğün kusar yıldızlar söner
Toplanmış üç beş cahil defterim dürer
El çırpar akıl urbanın da sürüyle hüner
Geçti Semerkant tan Ömer Hayyam

Irakı acem kısmetti rüyasında yoluna
Çıktı Kuhandiz kalesinin taraçasına
Bir hal varır kadı’nın divanı huzuruna
Şamdanlar yanar zifir salonun onuruna
Geçti Semerkant tan Ömer Hayyam

Damıttı Maveraünnehir ikiyüzlüleri
Süpürünce kadı rüzgârı cahil etekleri
Uyuttu simyacı varak deftere kelimeleri
Ve bekledi sekiz yüz yıl Rubaiyat gerçekleri
Geçti Semerkant tan Ömer Hayyam