MUHSİN REİS’E -2-

KARA DÜŞTÜ

Yüce Rab’den gelen öğüt
On dört asır yâr’a düştü
Keş Dağından gelen ağıt
Gönüllere kara düştü

Yiğit ölür mü sandınız?
Karda donar mı sandınız?
Dağda kalır mı sandınız?
Şânı gülzârlara düştü

O’nun derdi Vatan idi
Söze güven katan idi
Haine kaş çatan idi
Bu yüzden hep dara düştü

Dünya değil idi derdi
Fırıldak olmayın derdi
Gençler izinden giderdi
Muhsin gönüllere düştü

Hak’ta gelir idi vecde
Her gündüzde ve gecede
Yakışırdı Ona secde
Ak gömlekle kar’a düştü

Karlı dağları aşmıştı
Zindanlarda üşümüştü
Şan ve şeref taşımıştı
Derinlerden nâr’a düştü

Şu Keş Dağı nasıl bir yer
Demek budur en son kader
Hiç görmedik böyle keder
Hüzün âhuzâra düştü

Bilmeyenler bildi O’nu
En Sevgili aldı O’nu
Cennetlere saldı O’nu
Bizden gitti Yâr’a düştü

Dünya fani ukbâ bâki
Melâike O’na sâkî
Vuslat cennettedir tâ ki
Artık duâlara düştü..

Murat Kahraman
26 Mart 2017