Bana...
Sevmeyi öğret
Sevgi akıl için bulunmaz nimet
Gönül odur ki marifetsiz, hikmetsiz boştur elbet
Nazargah olan kalbin ancak şuurunla sana vuslat olacaktır sual et
Kul kimdir, kulluk kimedir, kölelik yaratan gayrı kime ise şirk içindesin kabul et
Her nimet yaratan Haktandır, onu arayıp bulmak aklın, azmin farkıdır, her kim miskin ise sefil ve miskin bir haldedir muhakeme et

Sevgi...
Yağan kar
Ve yağmur gibi
Arı ve duru olmalı
Hiç bir şartta çıkar olmamalı
Aklın yeri kalp, kalbin ise beyindedir anlaşılmalı
Beyne kan zerk eden yürek, gönül olarak gaye yapılmamalı
Her sevgi ruhi ve akli bakımdan irfana, şuura, hakikate ram olmalı
Yoksa nefsi temayüller bakımından hiç kimseye kul, köle olmak için şartlanmamalı

Aslında...
Her şey boş diyor şair, boş mu
Yoksa boş olan düğümlendiğimiz anlamsızlık mı
Her şey boş diyen ve buna inanan kendinden kaçan mı
Tutkularına, ukdelerine, heveslerine, arzularına karşı tutsak olan mı
Bilinmeyenler sahrasında içine düşülen boşlukta acılara tutunarak ağlamak mı
Şayet boş olan bir şey varsa o ancak içinde çıkmayı değilde, zanna, zehaba, batına atfettiğimiz boşluktur
Yoksa ruhun, aklın, vicdanın, kalbin, beynin, merak ve öğrenme yetisinin hakkını veren için kabulü mümkün olmayan kofluktur

Mustafa Cilasun