Tane tane sükûtu söze çevirir her dem
Parmakların ucunda zikre dair sükunet
Bazen otuz üçlüdür doksan dokuzda kadem
Gözde dilde gönülde kehribarı suhulet


Gönle ferahlık verir ağır ağır çekerken
İpliğe dizdiğimiz hülyanın hülasası
Hayat basamağını yorgun argın çıkarken
Tespih olur yolcunun yol boyunca asası


Kimi dem kehribardır kimi zaman pelesenk
Zarafetin nakşının tanede teksif hâli
Huzur sükun deminde tespih bizde dosta denk
Yola bakan cerenler niye bekler muhali


Bir uzun hikâyenin bitmeyen yola nazı
Gece gündüz yol alır her tane sessiz sakin
Tespih içine atar dilindeki niyazı
O niyazı duyan var boşa gitmez velâkin


Parmaklarla yaptığı sözleşme olmaz fesih
Her tanenin hayali tek tek menzile ermek
İmamesi durağı erdiğin mana tespih
Tespih dille gönülle yâre bir selam vermek
Ankara,17.03.2017 İbrahim Kilik