Artık güvenim yok…diyorsa, kimedir bu söz?
Her yanda hain dolu, yılan, akrep, çıyandır.
Gerçeklerden uzakta, doğruyu görmeyen göz.
Haklıdır sözlerinde, susulacak zamandır.

Bu yol ki, dikenlidir. Altını kezzap gibi.
Yakar, yakar, eritir. Potasında cevheri.
Ahlak denilen mefhum, satılan meta gibi,
Pazara çıkmış bir kez, alınmaz artık geri.

Sen masumsun. Günahsız. İnsanlar çirkef olmuş.
Beklemek gerek artık, gerçeği görmek için,
Susma orucu değil, bütün sözler yok olmuş.
Bela, bana düşmanmış, şimdi kaçtığım için.

Gerçeği gördüğünde, üzülürsün bilirim.
Üç pula köle insan, sakın, seni üzmesin.
Adalet denilen şey, yavaş işler bilirim.
Geçte olsa çıkacak. Duygular körelmesin.

Pişman olunur mu hiç, atıfette var oldum.
Hayata kucak açtım, bakmadan ardım geri.
Başlangıç noktasında, ben zamanı durdurdum.
Kapattım her bir şeyi, umuttan perdeleri.


Şahin HANELÇİ
11-Temmuz –2006
Ortaköy/İstanbul

Fotoğraf, Adamova Sevda Ralenova’ya aittir.