0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
544
Okunma

Dağlara iz d/üşürmüş ay
Geçmişin kirleri sis olup küsmüş
Dağlıyı diz boyu ot bürümüş
Baba benim meskenim dağlardır
Bozmasın büyüsünü geç saatte
Ay silinip dursun der saadette
Doldurup kederi terk edilmiş bir tabağa
Sundum açlığını yatıştıran Karanlığa
Şavkıyor mısır püsküllü ay
Çocuk kundağıma sinsice
Tiz bakir duman ki nefesim
Karın eritir toprak damların
Saçağında uyusun diye serçeler
Coşar kara/denizle isyankâr şehir hatları
İstanbul’a ağır aksak işçileri taşır vapurlar
Kardeş dinlerin tapınağı Ayasofya
Nasıl da gülümser ışığında Ayın
5.0
100% (1)