gecenin hüznü var üstümde bu akşam,
mısra’ larım yarım kalıyor,
bitiremiyorum cümlelerimi,
ahımı alanlar var huzursuzum bu gece,
annem,babam gene burnumda tütüyorlar,
ah hele ki gül gülistan memleketim,
çocukluk arkadaşlarım,ah kardeşlerim,
yetim kalan şiirlerim,yarım kalan hayat hikayem,
zamanımı çizdiren kordunsuz saatim,
aslında çok var her şeyim,
oysa kendimce ben bir hiçim,
bu gece hüzünle yıkadım kendimi,
tüm vuslatlarımı attım üzerimden,
aşk kokmak istiyorum,özlem kokmak istiyorum,
az konuşup,çok susuyorum bu aralar,
oysa bir zamanlar çok konuştum,az sustum,dinleyenim olmadı,
yetim kalan cümlelerimi biriktiriyorum şimdi,
ben gibi yarım kalan yırtık defterimde,
habersizce yaşıyorum işte,kimsesiz çocuklar gibiyim,
yoruldum ben hayat gelme üstüme,
dar ağacına asılan ipte boynum bu gece,
hayallerimi resimledim evimin duvarlarında,
hayal ettiğim kadınım vardı mesala,
bir gece bile sarılamadan yattığım,
uzun uzun bakınıyordum gece lambalarına,
bir tek onlar dinliyordu beni uzaktan usulca,
insanların beni dinlemediğini,o bana film gibi anlatıyordu işte,
şimdi değişen bir şey olurmu hayatımda bilmiyorum,
yarım yamalak yaşıyorum işte,
ne olur hayat gelme üstüme,
dar ağacına asılan ipte boynum bu gece...ŞAİRbaz