göz yaşlarım çıkmışlar
umut duasına
sensizliğin koylarında,
ne eylesin çaresizlik
zaman çarkını
döndürmekten gayrı,
belki bitsin geçsin diye bir an önce
yoksa yoklukluklarda var olmak
benim acep neyime...

hüznüm almış başını gidiyor
dört nala misali
yokluğunun diyarında,
ne eylesin gönül
kader yazmış olsada
sevmekten gayrı,
bir dediği bir dediğini tutmuyor
can cananda çoktan kayıp
sanki onun çok umrunda...

yetim kalacak yaşanmamışlar
sonsuzluğa inat
ebediyetin koynunda,
ne eylesin yürek
gamlı ömre rağmen
aşktan gayrı,
bildiği tek şey yaptığı tek şey
seve seve ulaşamasada
varlığının gıyabında...

cümle alem şahittir
eşsiz emsalsiz
kainatın sessizliğinde böylesine,
ne eylesin talat
gerçekler hakikatken
yazmaktan gayrı,
kim bilir bilebilir ki
kelimeler daha nice şiirlere gebe
bu hayata tutundukça...

(Berlin,14.03.2017)

Talat Özgen