1983 yılında Orta 3. Sınıfta Türkçe Hocamızdı, Kıymetli Nafiz NAYIR Hocam.
Erdemli’de bir neslin hafızasından silinmeyecek izler bırakan, bize Dede Korkut Hikâyelerini tanıtan ve sevdiren, millî ve manevî kimliğimize ait kadim değerleri idrak ettirerek bu günkü fikrî yapımızda önemli katkıları olan Muhterem Hocamızın resmî doğum gününde küçük bir hatıra.


Orta Mektep üçte, sene başında,
İlk anda birazcık gizdi Hocamız.
Gençti lâkin aklar vardı başında,
İçten içe yanan közdü Hocamız.

“Bir Şair Ölünce” çekilen sızı,
“Yaslı Ağaç” nasıl üzerdi bizi.
Kırım Türkleriyle solarken yüzü,
Uzaklara dalan gözdü Hocamız.

Dede Korkut, Kayı, Kınık, Bayat’ı,
Yudum yudum verdi bütün hayatı.
Destanlara mühür vuran hey’eti,
Küçük dünyamıza yazdı Hocamız.

Gönül ehli nice kalpler kazandı,
Duruşumuz “Töre” ile bezendi.
Elinde kopuzu bazen ozandı,
Maziden seslenen sözdü Hocamız.

Cümle âlem şahit herkes biliyor,
Şiire sevdamız ondan geliyor.
Ektiği fidanlar meyve doluyor,
Hedefi gösteren “gez”di Hocamız.

Zağlı kılıç bir kez çıkmış kınından,
Giden alpler dönmez artık akından.
Öğütleri gelir hâlâ yakından,
Gurur tablosunu çizdi Hocamız.


Gazi Hüseyin KILBAŞ
14 Mart 2017 KİLİS