0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
974
Okunma
bir bebe,
depremde moloz yığınları arasında,
tutunur yaşama.
vurur kendini yaşam kavgasına.
ağlar bebecik molozun altında,
ne yapsın.
bir küçük gülücüktür oysa,
uzanacak dost bir eldir eline.
insan neler görür yaşadığınca.
uzat elini memet!
uzat elini agop!
uzat elini yorgo!
’köz düştüğü yeri yakar.’
o yer,
yüreğimiz,
ülkemizdir gülüm.
CEMAL KAYA
