Üst baş tarûmar, tükenmişlik yorgun ayaklarımı sürüyor,
Ebedî olan sonsuzluğa ’Bir’ olana doğru yürüyor...
Kat be kat gelen musibetler önce kudurdu, sonra duruldu,
Kaderim yeniden dibe vurdu...! Şimdi n’olacak diye soruyor...?

Bırak git artık hayallerimi... Gidebildiğin kadar ırak...!
Ne ustalığıymış sevmede...? Olamadım bile çırak...!
Yaman bir sızı şimdi, kanayan ruhum da, bu eli’m firak...!
Sen de git, kaybol, toz ol, hatta buhar ol...! Beni bana bırak...

Sinirlerim iflas etmiş, bu gece Park’ta üstüm başım çiğlenmiş...!
Yol parası da lazım şimdi, en az yetmiş...! Bir de otel tek gecelikmiş...!
Kelimeler tek hecelik, dramatik bu hâlim tam bilmecelik...!
Cep delik kafam gitmiş... Bu dünya vah’ki viranelikmiş...!

Ne onda bu sonsuz aşkı anlayacak iz’ân vardı...!
Ne de benim ona bir şey söylemeye dilim vardı...!
O hercâi gönlünde neyi yaşayacaksa şâhika ya onu taşıyacak...
Ben ne uz’um ne de usta,herşey yarım yamalak...! Ve ben ona olamadım bile çırak...!!!



Ali ihsan ULUSAM
31MAYIS2016
Dalaman/MUĞLA