bu gün de soluk bir takvim yaprağı
daha düştü unutuldum diyerek
üstüne basılmasın diye elime aldım
tozlu yaprağını silerek
belli ki o da sıkılmıştı yalnızlıktan
kim bilir belki sessizce ağlamaktan
belki de bir kenarda unutulup umursanmamaktan
tıpkı ben gibi
biliyor musun bu gün tanışmamızın yıl dönümü
söz vermiştin gelecektin hani
sen gittiğin gün bitirdin hayallerimi
sensiz yaşamak çok zor
her aklıma geldiğin de hatırlatıyorsun ölümü
ne olur imkansız olanı isteme benden
ne rüyalarına ne de hayallerine alma deme beni
istesemde vazgeçemem senden
bilmediğin bir şey var
ben ölmüştüm zaten sen giderken
biliyorum zaman her şeye gebe
birgün sen de pişman olup döneceksin geri
ne kadar yalvarsan göstersen de özveri
ama artık ben eski ben değilim
sen gittiğin gün yitirdim seni
kimse görmesin ağladığımı diye
kapattım gözlerimi
akıttım içime göz yaşlarımı
sensiz yaşamak istemiyorum yarınlarımı...


Refik
09 . 03 . 2017
İstanbul