Sevgilim buradan gittin gideli,
Yollarına baktım baktım, ağladım.
Sensiz hayat çileli mi çileli.
Oturdum ağladım, kalktım ağladım.

Akşam oldu bulamadım yolumu.
Gelenden geçenden yedim çalımı.
Garip diye sormadılar halımı.
Gözlerimi sıktım sıktım, ağladım.

Birkaç gün sevinçle hazıra kondum.
Yaptığın kuru’yu yedikçe andım.
Su ilave ettim, ekmeği bandım.
Üstüne biberi döktüm, ağladım.

Öğleye dek yattım, zannetme paşa.
Hiçbir kastım yokken, geç kaldım işe.
Garibim ya, sorgulandım peş peşe.
Müdüre içimi döktüm, ağladım.

Görmemişim, canım eti kokuttum.
Sabah erken kedilere okuttum.
Arkasından dudağımı sarkıttım,
Gözlerimi diktim diktim, ağladım.

Bulaşığı uçucuna ekledim.
Görünmeyen bir köşeye sakladım.
Bu arada birkaç tabak hakladım.
Sigaradan çektim çektim, ağladım.

Pantolon paçası olunca boru,
Aldım bir terziye gittim dosdoğru.
Çorap konusunda hiç sorma soru.
Üstüne parfümü sıktım, ağladım.

Bir hafta içinde kurudu mutfak.
Sonra lokantaya gittim koşarak.
Sonunda cüzdanım çıkınca çırak,
Boş bulduğum yere çöktüm, ağladım.

Ödemeyi bekler iken fatura
Sensiz duyguları döktüm satıra.
Şu hallerim gelir miydi hatıra?
Yazdığım mektubu yaktım ağladım.

Sen gideli ay mı oldu, asır mı?
Dedim Fikret, sen hür müsün, esir mi?
Yiğit olan böyle yükü taşır mı?!
Çaresiz, boynumu büktüm, ağladım…