gözlerinin derinliklerinde kaybolayım
senin için ağlayıp sana yalvarayım
söyle seni sevgime nasıl inandırayım
yoksa sadece rüyalarımda mı bulayım

uzaklar da arama nefes kadar yakınım
notalara gerek yok kırık güften olayım
mızrabım ol her dokunduğunda
seni içten sarayım ateş gibi yakayım

gözler eriyip dil tutulduğunda
aklına olur olmaz şeyler takıldığında
beni getir aklına her yalnız kaldığında
ümitlerin tükendiğin de bulacaksın yanında

sen gittiğin günden beri
sevginin yükü bu kadar ağır gelmemişti omuzlarıma
gözlerim mi onlar da yeni öğrendi ağlamayı
kalbimi ise hiç sorma böyle delicesine atmazdı
senden başka hiç bir şey düşünmezdim yokluğunda

geceleri hiç uykusuzluk çekmez
güzel hayallerim olurdu
kan çanağına dönmezdi gözlerimin ta içi
kayan yıldızlardan fallar tutmazdım ikimizle ilgili

sana olan hasretim bu kadar artmazdı
o sebepsiz gidişlerin benliğimi sıkıştırmazdı
göz yaşlarım ruhumu daraltmazdı
bakmasada eskisi gibi gözlerin
yüreğime akışını seviyorum senin.




Refik
22.02.2017
İstanbul