Bir deli sevdanın dar ağacında
Boynuma ilmeği taktı gidişin
Çırpınan ben idim ipin ucunda
Yüzüme umarsız baktı gidişin

Meğer kaşların yay kirpiğin okmuş
Her biri zehrini kalbime sokmuş
Aht-e vefa var ya sende hiç yokmuş
Dünyamı başıma yıktı gidişin

Anılar kahrıma kahır eklerken
Yediği darbeyle kalbim teklerken
Sevgime karşılık sevgi beklerken
Beynime bir kurşun sıktı gidişin

Hislerim direniş hasretin panzer
Böyle iken sonum verem ya kanser
Bardaktan boşanan yağmura benzer
Gözümden ne yaşlar döktü gidişin

Ne yeminler ettin ne sözler verdin
Unuttun hepsini günaha girdin
"Kimselerin olmam seninim "derdin
İçimi dağladı yaktı gidişin

Sensiz günlerimde umut kalmadı
Vurduğun yer daha deva bulmadı
Beni yaralayan düşman olmadı
Sırtıma saplanan oktu gidişin

Bilsen terk edilmek ne kadar ağır
Bekledim ya sen gel ya da beni çağır
Merhametin körmüş vicdanın sağır
İpimi insafsız çekti gidişin

Gözlerine nice şiir yazdım ben
Kendi mezarımı kendim kazdım ben
Öyle kolay kolay yıkılmazdım ben
Hicrinle belimi büktü gidişin

Neden, nasıl ,niye aklım ermedi
Günlerce gözüme uyku girmedi
Böylesi işkence Mecnun görmedi
Her gece çarmıha çaktı gidişin

Payıma düşen bir büyük pişmanlık
Yalanmış sevgiler aşklar bir anlık
Söndü tüm yıldızlar mehtap karanlık
Geceme simsiyah çöktü gidişin

Çığlıklarımı duy söz dinle sen gel
Yeniden sevmene gurur mu engel
İş işten geçmeden geriye dön gel
Gözünü canıma dikti gidişin
İpimi insafsız çekti gidişin.

Hasan Hüseyin YILMAZ