Otur...
Oturduğun yerde
Dur, düşün, tahkikten geçme
Her ne karar alacaksın, seni bağlar acele etme
Hayatın, yaşamanın bedeli ağardır, pişkinliği marifet edinme
Beşer insan olmanın azmiyle yaşamalı, ilim ve irfandan uzak durmamalı, nefsine güvenme
Alıp götüren bir zaman, ruhuna, aklına, vicdanına, tercihlerinle yazdığın kadere sualler tevdi eder cevap vermekten imtina etme

Kalleş...
Bir yüreğin sahibi olma
Kişilik sahibi olmadıkça konuşma
Hilkati ve iç güdüsüne göre yaşayan kimdir sorsana
Onlarda sadece zeka ve can var, akıl ve irade yok ve hesapsızdır unutma
Elbette ki ceza veya mükafatı seçme hakkın vardır unuttuğumu sanma, ama sen sen ol, insan ve yaratana kul olmayı kimseye bırakma

Adım...
Attığın yerde
Mürşitten geçilmiyor
Müçtehit nedir hakkıyla bilinmiyor
Batından, kerametten söz eden kim varsa iltifat görüyor
Ast olanın, üst olana veya öyle anılana makam tayin etmesi bitmiyor
Peki, bu zümre neden zevkin hevesi için muhakeme ederken, akide, ve öğretileri hakkında muhakeme etmiyor
Takvayı şartlanmışlığa, bağnazlığa, ihdas edilen zorbalığa mecbur bırakarak insanların cennet kazanma vaatleri ziyadeleşiyor

Gecenin...
Kuşatan sessizliğinde
Bir çığlık duydum, işitmek için durdum
Bu feryat karşısında ne yapabilirdim kendime sordum
Hızlı adımlarla sesin geldiği yola koyuldum, sonra dayanamayıp koştum
Kimseler yoktu, içimi titreten nasıl bir korkuydu, o an yüzleşmek boynumun borcuydu

Mustafa Cilasun