Ekranlar

Ekranlarda...
Gün boyu pazarlama yaparlar
Zavallı insanları avlamak için fırsat kollarlar
Hacısı, hocası, sanatçısı bu simsarlığa soyunurlar
Özellikle avam olan kadınları maneviyat adına kandırırlar
Bu ne olduğu belli olmayan pazarlamacılar cennet, şefaat dağıtmak için yarışırlar
Şirkin en alasını vatandaş hiç fark etmeden zihnine, kalbine sokarak akidelerini bozarlar

Bu..
Sevdadan
Can usanır, yar usanmaz mı
Ruhum bir gün kanatlanıp uçmaz mı
Aklım öğrenmeye, hakkı teslim etmeye yanmaz mı
Nefsim bir ömür benim bu miskin halimi usanıp bırakmaz mı
Cefadan can korkar, yılar, kaçar, ruhum hak rızasının iştiyakı için umut arar vuslat umulmaz mı

Resim...
Haram dediler
Ekranlarda boy boy resim verdiler
Sanat için ele, avuca sığmayacak söz ettiler
İnsanlarımızın sanata, sanatçıya, müziğe karşı zan beslettiler
Ne kadar kabalık, bayağılık ve akla, iz’ana sığmayan garipliğe özendiler
Kılık kıyafet bir standart getirdiler ve hemen sahiplendiler, onlar gibi giymezsen mimlediler
Vahdeti, ümmeti Muhammet olma birlik ve dirliğini mezhebi ve geleneksek katı fıkıh kurallarına göre din ilan ettiler
Ve sonrada sabrı, anlayışı, sevgiyi, muhabbeti, şefkati sözel olarak camilere hapsederek, gönüllere hıncı, hırsı, kini öncelediler
Anlamaktan, araştırmaktan, muhakeme etmekten ve öğrenmekten uzaklaşan nesillerin post modern ve paganlaşmasını teknolojiye verdiler

Mustafa Cilasun